Eduardo Chillida Juantegui (San Sebastián, 1924-2002) was de derde zoon van Carmen Juantegui, een bekende sopraan in Spanje. In zijn jeugd bracht hij het tot doelverdediger van het eerste elftal van Real Sociedad, voetbalclub in zijn geboortestad en de Primera División in Spanje.
Chillida studeerde van 1943 tot 1946 architectuur in Madrid, maar verliet die studie om zich te wijden aan het maken van gipsen beelden in het Círculo de Bellas Artes in Madrid. Zijn werk kreeg echter pas een eigen identiteit toen hij in 1949 naar Parijs verhuisde om daar curator te worden van het "Musée National d´Art Moderne Salon de Mai". Hij werd zo sterk beïnvloed door voorbeelden van archaïsche Griekse kunst, die hij in het Louvre ontdekte. In 1950 keerde hij naar San Sebastian terug en trouwde met Pilar Belzunce.
In zijn vroege werken concentreerde Chillida zich nog op de menselijke vorm, in de meeste gevallen torsos en bustes in steen. Later werden zijn beelden abstracter en monumentaler en begon hij vooral in metaal te werken. Zijn bekendste werk karakteriseert zich in organische, ´grijpende´vormen, die in open ruimtes worden geplaatst, er deel van uitmaken en de natuurlijke omgeving accentueren. Op die manier wilde hij ze uit de ´gevangenschap´van een gesloten museumzaal houden. Chillida maakte ook veel grafiek, waarin hij dezelfde vormen zwart op het witte papier liet inwerken.
Ga verder naar de >>website van Eduardo Chillida.
